Sturmabteilung (SA)

Stond wel deftig zo'n dolkje toch?

 

De SA (Sturmabteilung) was de paramilitaire vleugel van Die Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP). 
De oorsprong van de SA stamt uit 1921 met een Hofbraehaus bierfeest in Munchen. 
Een deel van het partijlidmaatschap was oud-soldaat en de meeste waren leden van de paramilitaire vrijkorpsen die werden gebruikt om de Beierse Sovjetrepubliek in Munchen 1919 te funderen.

 

Zo werden ze dus meestal gedragen.

 

 

De SA "Storm Troopers", ook wel "bruine hemden" door de kleur van hun uniform, werden aanvankelijk georganiseerd om als een beschermende macht te dienen op nazi-bijeenkomsten onder leiding van Ernst Röhm (1931-1934) 
De SA breidde al snel uit van een handvol mannen tot een gigantische organisatie in 1934 tot meer dan 3 miljoen leden. 
De SS "Schutzstaffel" en NSKK "Nationalsozialistisches Kraftfahrerkorps" waren organische takken van de SA op dat moment.

 

Nacht van de lange messen (30 juni-03 juli 1934) 
(Nacht der lange Messer)

SS leider Heinrich Himmler en de oprichter van Gestapo, Hermann Göring bewerkte SD leider Reinhard Heydrich om bewijsmateriaal te verstrekken. Om zodoende Hitler ervan te overtuigen dat zijn oude kameraad uit de vroege dagen van de SA Stabschef Ernst Röhm en andere hoge SA leiders een tweede revolutie beramen en van plan waren een complot tegen Hitler en de nazi-partij te smeden. 
Rohm had echter nooit intenties of plannen voor een complot tegen Hitler. Wel had hij altijd de drang om het leger samen te voegen met de SA en was de Reicshwehr zeer bezorgd over dat scenario, omdat dit haar zou bedreigen in hun bestaan.

 

Wat Himmler, Göring en Heydrich in gedachten hadden was het sterk verminderen van de macht van de SA, in die tijd met meer dan 3 miljoen leden. 
Himmler wilde ook de SS onafhankelijk maken van alle andere organisaties en deze uit te breiden als de meest krachtige en vreesde organisatie in Duitsland, zonder lastige confrontaties en bedreigingen van de krachtige SA.

Eind juni 1934, was Hitler uiteindelijk overtuigd om Röhm op te offeren na vele pogingen tot overreding van Himmler en Göring.

Met de Reichswehr werd ook afgesproken om de zuivering door te voeren en zij beloofden hun trouw aan Hitler. 
Hitler beloofde in ruil voor zowel het leger als de marine de steun aan hen uit te breiden.

 

Röhm en andere SA-leiders werden gearresteerd in de vroege ochtend van 30 juni 1934 in de badplaats Bad Wiessee pension Hanselbauer niet ver van Munchen door mannen van "Leibstandarte SS Adolf Hitler" onder leiding van commandant Sepp Dietrich. 
De slapende SA leiders in Bad Wiessee werden verrast en nooit echt begrepen ze waar ze beschuldigd van werden, maar het zwarte korps werd besteld en ze deden hun plicht, dus er was geen genade te verwachten. 
Sommige SA leiders werden ter plaatse vermoord, terwijl anderen werden gedood tussen 1 juli-2 juli .

Röhm werd doodgeschoten op zondag 1 juli in zijn cel in Stadelheim gevangenis, München door SS-Brigadeführer (Dachau commandant) Theodore Eicke en zijn adjudant SS-Sturmbannführer Michael Lippert. Uiteindelijk legden SS mannen op 2 juli 1934 in opdracht van Hitler een revlver in Röhms cel. Men hoopte dat Röhm hierdoor zelfmoord zou plegen. Tevergeefs en Lippert vuurde twee schoten, Röhm viel op zijn rug en stotterde, mein Fürhrer mein Fürhrer! Eicke vervolgens maakte het af met een kogel in zijn borst. 
De zuivering eindigde in juli 2.

Officieel 77 tot 83 hoge leiders, waaronder Röhm werden vermoord op 30 juni-02 juli 1934 in de zogenaamde "Nacht van de lange messen" (Nacht der langen Messer). 
De echte aantallen mannen die in heel Duitsland werden gedood in de operatie waren waarschijnlijk meer dan vijfhonderd, een enorme aantal waren niet-SA-leden.

Röhm werd vervangen door Viktor Lutze maar de organisatie verloor zijn richting en leiderschap. Het kwam verder door de oorlog, maar werd nooit meer de machtige organisatie welke het ooit was geweest. De SA werd teruggebracht van meer dan 3 miljoen naar iets meer dan 1 miljoen en de organisatie was niet meer gewapend. De beweging was nog wel vertegenwoordigd op partijdagen e.d. maar werd meer en meer een ontmoetingsclub voor veteranen. Na de herintroductie van de dienstplicht in 1935 verkozen bovendien de meeste mannen het leger boven de SA.

 

Lutze werd gedood in een auto-ongeluk in mei 1943 en werd vervangen door Wilhelm Schepmann.

 

SA-leiders:

- Emil Maurice (1920-1921) 
- Hans Ulrich Klintzsche (1921-1923) 
- Hermann Göring (1923) 
- (Geen) (1923-1925) 
- Franz Pfeffer von Salomon (1926-1930) 
- Adolf Hitler (1930-1931) 
- Ernst Röhm (1931-1934) 
- Viktor Lutze (1934-1943) 
- Wilhelm Scheppmann (1943-1945)

SA (Dolk Beschrijving)

 De standaard SA dienst Dagger (1933) 
Deze dolk was de eerste standaard uniform dolk goedgekeurd voor dragen in het Derde Rijk en werd vormgegeven naar de 16 e eeuwse Duitse jacht dolk bekend als een "Holbein" dolk (zie onder).

 

De SA dolk was gewoon een onderdeel van het uniform en werd in enorme aantallen uitgegeven.

De vroege gemaakt SA dolken (1933-1935) waren kwalitatief hoogwaardige producten en het gevest en schede metalen fittingen zijn gemaakt van nikkel zilver. 
Later werden de industriële ondernemingen gedwongen om naar goedkopere materialen over te gaan als vernikkeld of verchroomd zink spuitgieten. 
Het cross-grained blad had het geëtste motto "Alles für Deutschland" op de voorzijde en het maker merk dicht bij crossguard (pareerstang) aan de achterzijde.

 De grepen waren gemaakt van verschillende houtsoorten zoals, peer, walnoot, esdoorn of eiken en bruin gebeitst. 
De nikkelen adelaar en krans met de swastika waren netjes ingevoegd in het midden van de grip. 
De kenmerk insigne van de SA initialen was ingevoegd als een cirkel bovenaan de houten handgreep vlakbij bovenste dwarsbalk stang.

De gebogen onderste en bovenste dwarsbalk was van nikkel, de bovenste dwarsbalk werd geborgd door een massieve nikkelen moer in de schroefdraad stang bovenaan de dolk. 
Het SA gruppe district stempel is opgenomen op de achterzijde van de onderste pareerstang. 
De plaat metalen schede werd afgewerkt in een bruine oxide afwerking beter bekend als geanodiseerd. 
Lengte 37 cm. 
Er waren meer dan 240 verschillende makers die de SA dolk produceerden.

Het midden van de periode (1936-1937) "Overgangs periode"
De SA dolk had nikkel-zilver-of vernikkelde pareerstangen . 
De greep arend werd gemaakt van nikkel-zilver of aluminium. 

Lemmet was gemarkeerd met RZM code. (Overgangs) 
Schede was geanodiseerd of gelakt en schede aankleding was nieuwzilver of vernikkeld.

De late periode (1938-1942)
De SA dolk had vernikkelde pareerstangen. 
De greep arend werd gemaakt van aluminium. 
Lemmet is gemarkeerd met RZM code. 
Schede werd geschilderd en schede beslag was vernikkeld.

NSKK (Nationalsozialistisches Kraftfahrerkorps)
Het verschil tussen de SA en de NSKK dolk is dat alle NSKK scheden dienden te worden zwart geschilderd in mei (1936) als een aanwijzing dat NSKK gescheiden werd van de SA en was uitgegroeid tot een aparte formatie van de nazi-partij NSDAP

 

 

---

De SA Röhm eer dolk (1934)

Deze dolk is identiek aan de standaard SA dienst dolk 1933 behalve de geëtste opdracht van de SA leider Ernst Röhm op de achterzijde blade met zinsnede "In Herzlicher kamaradschaft, Ernst Röhm". 
Verscheidene producenten van Röhm daggers brachten het makers merk terug naar een kleiner merk dat  dichter bij de pareerstang werd gezet om meer ruimte te maken voor de inscriptie.